Zomer! Tijd voor vakantie en rust ín jezelf

Het maakt niet uit waar en hoe we onze vrije zomervakantiedagen doorbrengen. Al deze plekken hebben één ding gemeen: hier kijken we naar de lucht, laten we onze blik dwalen en hebben we aandacht voor het landschap, waarbij we onze geest bevrijden van terugkerende gedachten uit ons alledaagse leven. En dan lijkt het wel alsof de helderheid van de lucht ons de mentale helderheid verschaft waar we al enige tijd naar op zoek waren; de helderheid die ons nieuwe energie kan geven en waardoor we nieuwe projecten kunnen realiseren.

De mentale helderheid die velen van ons voelen tijdens deze zorgeloze vakantiedagen is in werkelijkheid een toestand die op veel manieren kan worden 'getraind', onder meer door bewuste meditatie en yoga-oefeningen.

Waarom zijn we, vlak voordat de vakantieperiode aanbreekt, altijd volledig gestrest? Ondanks alle goede voornemens die we hebben, zowel in januari als in september, voelen we ons uitgeput en doodmoe zodra de vakantieperiodes beginnen.

We moeten, dag na dag, leren om los te komen van ons lichaam en ons hoofd leeg te maken. Hiervoor hoef je niet te wachten op de ideale situatie, het geschikte moment of op zoek te gaan naar perfectie in je werk-, familie- of emotionele omgeving. Wachten op de ideale situatie heeft geen zin, want deze zal zich nooit voordoen.

Het houden van kleine pauzes op werkdagen om je blik te richten op de blauwe lucht en de horizon, het in jezelf opnemen van groene weilanden en bomen en dit volledige gevoel in je hele lichaam toe te laten, ongeacht of je staat, zit of wandelt, je lichaam voelen, contact maken met je lichaam is van vitaal belang om opgehoopte spanningen te kunnen verminderen en loslaten. Daarna kan je de ademhaling in je lichaam toelaten en erkennen. En geleidelijk accepteren dat je je er steeds bewuster van wordt en dat je ademhaling steeds dieper wordt. Drie tot elf minuten van deze simpele ontmoetingen met jezelf, waarvoor je niet meer hoeft te doen dan een raam openen, of naar beneden lopen en een wandeling maken in het dichtstbijzijnde park, of gaan zitten op een bank op een mooie plek in je buurt, kunnen in jezelf, je lichaam en je geest een tendens opwekken waardoor je in staat bent om los te laten en jezelf te hernieuwen. Voel je lichaam en haal diep adem. Dit is heel essentieel. Dit is heel krachtig.

Zoek een comfortabele en rustige plek op en laat het gevoel van je lichaam toe. Voel het gewicht van je lichaam en het contact met de vloer, in je voeten, in je zitvlak. Ontspan je heupen en je knieën. Strek nu langzaam je wervelkolom en maak jezelf langer. Ontspan je buik en middenrif. Voel en observeer je ademhaling. Laat deze vrij stromen. Ontspan je schouders, armen en handen. Ontspan je kaken en je tong en haal telkens, terwijl je op je ademhaling let, langzaam, zonder haast, steeds langer en dieper adem. Laat je niet meevoeren door de gedachtestroom die telkens weer opduikt. Besluit gewoon dat je daar nu geen aandacht aan besteedt en dat je je gaat concentreren op de fysieke gevoelens in je lichaam en het behouden van een gecontroleerde ademhaling. Wanneer je merkt dat je het verloop van je gedachten volgt, stop je en keer je terug naar je lichaam. Voel het gewicht van je lichaam. Voel de gevoelens in je huid. Voel de geluiden die je omringen. Haal bewust adem.

Wanneer je je een dergelijke simpele routine eigen kunt maken, is het mogelijk dat je tot nieuwe nuanceringen komt, waarbij je je misschien gaat oriënteren en focussen op nieuwe interne perspectieven die je ertoe kunnen brengen om meer ruimten voor meditatie op te zoeken; of die je ertoe doen besluiten om uiteindelijk met die sport, die dans, die activiteit te beginnen die je al tijden wilde doen maar waar je nooit toe bent gekomen; die je ervan overtuigen een verandering in je voedingspatroon aan te brengen; die je ertoe doen besluiten en je in staat stellen om te beginnen met je gewenste relatie, of te stoppen met die andere relatie die je benauwt.

Het idee is om momenten te bereiken waarop je de volledige aanwezigheid van je lichaam en je ademhaling voelt. Zonder iets te willen. Zonder iets te verwachten. En te accepteren dat de eigen lichamelijk-mentale aanwezigheid geleidelijk en zonder haast nieuwe standpunten, nieuwe visies, nieuwe perspectieven ontvouwt.